Obecność kryzysu obrazują wskaźniki ekonomiczne, czyli wielkości ekonomiczne charakteryzujące gospodarkę – np. przynajmniej duet kwartały spadku PKB. Pierwszym sygnałem nadchodzącego kryzysu są spadki indeksów giełdowych albo bankructwo giełdowy przeradzający się w długoterminową bessę. Jeszcze poprzednio można to ujrzeć obserwując (monitorując) statystyki dotyczące zawieranych transakcji na kontraktów terminowych (tzw. futures) które pokazują, jakich tendencji trzeba spodziewać się w niedalekiej przyszłości. Przeciwieństwem kryzysu gospodarczego jest przebieg gospodarczy. Ponieważ chociaż emitowanie taniego pieniądza musi się wiecznie kiedyś skończyć z innych przyczyn (np. galopującej inflacji cen natomiast innych negatywnych globalnych skutków w celu gospodarki), giełda, odcięta od źródła taniego pieniądza, wraca do swojego stanu równowagi, co odczuwane jest jak pęknięcie bańki spekulacyjnej, inaczej plajta giełdowy. Jak radzić sobie z kryzysem?Pojawia się irracjonalne przekonanie, że przebieg wartości jest rzeczywisty. Dopóki przystępujący aż do piramidy są liczniejsi, wszyscy którzy chcą odwołać współpraca mogą wypełnić swój zysk. Przeciwieństwem bessy jest hossa. Termin giełdowy wskazujący długofalowy postęp kursu giełdowego papierów wartościowych ewentualnie cen towarów notowanych na giełdzie. Szkoła marksowska uważa za Karolem Marksem, że cykle koniunkturalne są zjawiskiem, Finansowektóre musi częściowo pokrywać w wolnorynkowej (to jest czysto kapitalistycznej) gospodarce, ze względu na słabość kapitalistów do nadinwestowania (w celu maksymalizacji zysków) przy jednoczesnym ograniczaniu płac realnych, oraz manifestacja w pobliżu ograniczaniu popytu[12][13]. Stąd zbyt zwiększona (w celu maksymalizacji zysku) fabrykacja nie może odnaleźć zbytu, co jest początkiem kryzysu. Twierdzą, iż kolejne rundy pompowania pieniędzy w bazar (Quantitive Easing) które zgodnie z polityką Keynesowską powinny wspomóc gospodarce, w dłuższym okresie mogą jej zaledwie zaszkodzić.
↧